De YogaZaak /

Nieuwe start, toen en nu

Een eerlijk, warm en kwetsbaar verhaal over de kronkels in mijn pad. Mijn wens, mijn droom. Over teleurstelling, veerkracht, realisme en reset.

KL 844 

Op 15 november 1975 kwam ik in Nederland aan met vlucht KL 844, vanuit Dhaka via Bangkok naar Amsterdam. Ik was exact 7 maanden oud en toen begon mijn nieuwe leventje. Zoals mijn “langste vriend” het omschrijft: die dag werd ik opnieuw geboren. Inclusief nieuwe ouders.

Van mijn tijd in Bangladesh, mijn eerste levensmaanden, mijn (biologische) ouders, mijn familie, mijn woonplaats en omgeving weet ik niets. Die onbekendheid is ook later nooit verduidelijkt. Overigens is deze onwetendheid voor mij prima, hier heb ik geen problemen mee gehad.

Klik

In 2005, 30 jaar later, ben ik teruggegaan naar Bangladesh. Nieuwsgierig naar mijn geboorteland en de mensen. Tijdens dit avontuur heb ik slechts één keer een gevoel van herkenning gehad. In Rajshahi, mijn geboorteplaats zoals vermeld in mijn paspoort, voelde ik een klik bij een kleine hindu-gemeenschap. Lastig te omschrijven, maar het voelde heel prettig. Met het land en de religie (islamitisch) heb ik weinig binding ontdekt. Wel met India, het land waarvan Bangladesh juist onafhankelijk wilde zijn. Hoe vaker ik daar ben, hoe meer ik me er thuis voel. De herkenning met de Indiase mensen, de religie, yoga. Dít zijn mijn roots, ik weet zeker dat mijn ouders hindu waren.

Geluk

Terugkijkend op die bijzonderbaby Schiphol airporte dag in 1975, realiseer ik me steeds meer dat ik zo enorm veel geluk heb. Opgevoed door lieve, zorgzame ouders. We hadden het niet breed, maar genoeg voor een goed leven. Alle kansen om een mooie opleiding te volgen, te studeren, op kamers te gaan. En ja, hiervoor heb ik hard moeten werken en leren, maar de mogelijkheden zijn hier tenminste.

Was ik daar gebleven dan… In 2005 heb ik veel armoede gezien. Als kind, als meisje zijn de kansen minimaal. Dan had ik nooit het “luxe” leventje gehad zoals nu. Vanuit mijn positie ben ik in staat om iets terug te doen zoals de fundraising voor vrienden in India tijdens corona. 

Nieuwe start?

Bijna 45 jaar geleden kreeg ik een nieuwe kans en maakte ik een nieuwe start. Hiervoor ben ik enorm dankbaar. Ik sta op het punt weer een nieuwe start te maken. In de vorige blogs is te lezen dat ik er klaar voor ben om de grote sprong te wagen: volledig te kiezen voor mezelf, mijn gezin, mijn bedrijf. Lef & moed om zekerheid los te laten. Mijn verlangen naar zelfstandigheid en vrijheid. Time to move on, na 18 jaar politie is het tijd voor iets anders, iets nieuws. De beslissing is genomen, alles stond ingepland. Vrijheid en loslaten vanaf 2021. En toen kwam corona en veranderde de wereld.

Verwarring

Toen kwam ook De Grote Verwarring. Het duurde een paar jaar om tot de beslissing te komen om mijn hart te volgen. Te kiezen wat goed voelt voor mij: yoga werkt helend en hiermee kan ik anderen helpen. Ik ben al jaren bezig deze boodschap te verkondigen bij de politie. En dat is lastig… De organisatie is log, traag en er zijn 1001 andere prioriteiten. Reden te meer om mijn blik te verruimen en verder te kijken. Maar is het wel verstandig om dit NU te doen? De economische recessie is er al. Blijven bedrijven nog wel in stand? Staan bedrijven straks open voor bedrijfsyoga? Stress en burnout blijven problematisch, maar hebben bedrijven hier straks nog wel budget voor? Is er behoefte aan bedrijfsyoga of moet ik mezelf opnieuw uitvinden, omscholen en totaal iets anders gaan doen?

De strijd tussen ratio en hart was weg, maar is weer terug. 

Zekerheid

Niets is zeker, dat blijkt maar weer. Voorspellingen, vooruitkijken, de stip op de horizon. Allemaal lastig, voor iedereen. Focus ligt op gezond zijn en gezond blijven. Het allerbelangrijkste, als je het mij vraagt. Werk is maar werk en daar sta ik nog steeds helemaal achter. 

Juist omdat er zoveel onduidelijkheid is, kies ik nu voor zekerheid en ben ik realistisch: mijn sabbatical en afscheid stel ik een jaar uit. Deze beslissing geeft mij duidelijkheid en is een stip op de horizon. Dit geeft tijd en ruimte om creatief te zijn, te observeren waar mijn kansen liggen, te investeren in bijscholing, verdieping en ontwikkeling. De beste ideeën en grootste bedrijven ontstaan in crisis, toch?

Niet de enige en ieder z’n sadhana

Wat ik zeker weet, is dat ik niet de enige ben die in verwarring is. Angst vs vertrouwen, positief blijven in een onzekere tijd. Geluk hebben met een vaste baan en daarná vertrouwen hebben. Hoe is dit voor jou? Ben jij tot andere, nieuwe inzichten gekomen? Maak jij een nieuwe start? Ga je straks, als alles weer voorbij en “normaal” is, iets heel anders doen? Of juist niet? Hoe veerkrachtig ben jij? 

Dit proces waar ik, waar we doorheen gaan, dit hoort bij jouw pad. Jouw sadhana. Vaak totaal niet begrijpelijk, verwarrend, niet logisch en niet eerlijk. Hoe ga jij hiermee om? 

Ook dit is yoga.

Een slimme en verstandige vriendin gaf mij dit terug:”Je blijft realistisch ondanks alles in jou die weg wil volgen, die jij al bent ingeslagen. Goed om nu even af te remmen. De kruispunten hebben verschillende wegen om naar het einddoel te komen. En even omrijden is juist meer zien dan rechtstreeks van A naar B. Beter halverwege even omdraaien dan verdwalen in zorgen en narigheid. Een beetje blikschade loopt een mens altijd wel op. Je weet bijna alles.“

En zo is het, dank je Thea!

 

Namaste. 

Deel dit artikel

Yoga in uw bedrijf is altijd maatwerk.

Ik kom graag langs om kennis met u en uw bedrijf te maken.
Door alvast een aantal vragen te beantwoorden kan ik doelgericht op uw aanvraag in gaan. Ik neem dan zo spoedig mogelijk contact met u op.